ไม่บ่อยนักที่ SBN จะมีโอกาสสัมภาษณ์พิเศษนักธุรกิจหญิง ซึ่งมีแนวทางการทำธุรกิจและการดำเนินชีวิตที่ให้อิสระกับความคิดของตนเอง โดยไม่มีในตำราเรียน แต่เป็นการใช้แบบแผนของประสบการณ์ชีวิตที่เรียนรู้ด้วยตนเอง กับ วรลักษณ์ ศรีสอาด ผู้บริหารตลาดมินิพลาซ่า รามคำแหง 59
-บทเรียนชีวิตคือการปลดล็อคความคิดและพยายามสู่ความสำเร็จ
“เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในวัยกำลังเติบโต เธออยู่ในครอบครับอบอุ่น ด้วยวัยของเธอที่กำลังน่ารัก เป็นลูกสาวคนเดียวในบ้าน เธอมีนิสัยที่ชอบปีนป่ายเป็นที่สุด ต้นไม้ทุกต้นในบ้านของเธอ ไม่ว่าจะเป็นลิ้นจี่ ลำใย หรือ มะม่วง เธอมีความสามารถปีนได้หมดทุกต้น ยกเว้นต้นมะพร้าว สาเหตุที่เธอไม่สามารถปีนต้นมะพร้าวนั้นได้เพียงเพราะคำสั่งของคุณพ่อที่สั่งห้าม”
” พ่อสั่งว่าต้นไม่ทุกต้นลูกสามารถปีนได้เพราะมันมีกิ่งก้านให้ลูกปีนป่าย แต่มะพร้าวมันไม่มีกิ่งให้ลูกปีนให้จับเวลาที่ลูกปีนขึ้นไป คุณพ่อยังเน้นอีกว่า ถ้าเมื่อไหร่ลูกสาวของเขาปีนต้นมะพร้าว คุณพ่อจะตัดค่าขนมไปโรงเรียนทันที”
-ความดื้อมุ่งมั่นปรารถนาคือความพยายามที่สำเร็จ
“แต่ด้วยความมุ่งมั่นปรารถนาความตั้งใจของเธอ เธอตั้งใจว่าวันหนึ่งเธอจะปีนต้นมะพร้าวให้ได้ เป็นเพราะว่าเธอมีไอดอลของเธอคือคุณอาของเธอ ที่มีความสามารถปีนต้นมะพร้าวได้เก่งที่สุดในหมู่บ้าน ไม่ว่าครอบครัวไหนจะทำแกงต้องมาตามอาของเธอ และทุกครั้งที่มาที่บ้าน คุณอาจะมีขนมมาฝากตลอดทุกครั้ง และเเน่นอนเด็กสาวคนนั้นมีไอดอลเป็นของตนเองและทุกครั้งที่คุณพ่อออกจากบ้านจะเป็นโอกาสของเธอที่จะเรียนรู้วิธีปีนป่ายต้น มะพร้าว ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เธอพยายามจะปีนป่าย เธอมีความพยายามไม่ลดละ จนวันนึงเธอสามารถปีนต้นมะพร้าวได้ แต่ในขณะที่เธอนั่งอยู่บนต้นมะพร้าวนั้น ในกาบมะพร้าวข้างๆที่เธอนั่งอยู่มีงูเขียวตัวหนึ่งกำลังเลื้อยข้างๆของเธอ นั่นเองทำให้เธอฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าสิ่งที่คุณพ่อท่านเตือนคือเรื่องนี้นี่เอง แต่ด้วยความที่เธอมีไหวพริบปฏิภาณ เธอจึงเอากิ่งไม้เล็กๆค่อยๆบรรจงเขี่ยงูออกจากทาง ร่วงตกมาสู่ด้านล่าง และหลังจากนั้นเธอคือผู้หญิงคนเดียวในหมู่บ้านที่ปีนต้นมะพร้าวเก่งที่สุด และก็มีผู้มาจ้างเธอปีนต้นมะพร้าวแทนคุณอาของเธอ หลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยขอค่าขนมจากคุณพ่ออีกเลย”
-บทเรียนชีวิตบทต่อไปส่งต่อเปิดหัวใจเปิดกลอนประตู
แต่เหตุการณ์มันไม่จบลงแค่นั้น หลังจากนั้นเธอเจริญเติบโตขึ้นมามีครองครัวมีลูก3คน ในแต่ละวันต้องเลี้ยงลูกตัวเองตามประสาแม่บ้านและนักธุรกิจ
วันนึงลูกสาวคนนึงอายุ14ปีเดินเข้ามาหา พร้อมกับบอกประสงค์ว่าจะไม่เรียนต่อม.3เเล้ว หัวอกคนเป็นแม่ใจสลายและเกิดคำถามว่าทำไม เราเลี้ยงลูกไม่ดีพอหรือ แต่คนเป็นแม่เลือกเปิดกลอนประตูหัวใจ โดยขอคำมั่นกับลูกสาวได้มั้ยว่า สัญญาว่าให้ไปตามความฝัน แต่ถ้าไม่เจอต้องกลับมาเรียนหนังสือให้จบ แต่เธอนั้นหายไปและกลับมาพร้อมใบปริญญาอันภาคภูมิ 3 ใบ ปริญญาตรี ปริญาโท และแน่นอน ปริญญาชิวิต ซึ่งเป็นสิ่งที่คนเป็นแม่ภูมิใจมาก
-มองย้อนกลับไปวันนั้น
นึกถึงวันนั้น วันที่ลูกขอออกไปตามความฝัน หากวันนั้น เราลั่นดาลประตูไม่ยอมถอดสลักออก วันนี้คงไม่ได้เห็นลูกประสบความสำเร็จและเห็นความสุขของลูก วันนั้นเกิดขึ้นได้เพราะเรา “เปิดกลอนประตูหัวใจ”
“ถ้าวันนั้นฉันไม่เปิดกลอนประตู วันนี้ก็จะไม่มีคำว่าความสำเร็จ”
“วรลักษณ์ ศรีสอาด” เล่าเรื่องราวชีวิตที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างโชกโชนทั้งในบทบาทของลูกบทบาทของแม่ บทบาทนักธุรกิจใหญ่ด้านหอพักและห้องเช่าที่ประสบความสำเร็จ จนวันนี้มาฝากอีกผลงานที่ประสบความสำเร็จกับศูนย์อาหารฮาลาล
-ศูนย์อาหารฮาลาล
จริงๆพี่ทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาฯ การให้บริการอพาร์ทเม้นท์แล้วมาหอพัก ต่อมา ทำห้องพักให้กับผู้ปกครองที่มาเยี่ยมลูก เราได้เห็นรอยยิ้มของผู้ปกครอง การทำหอพักห้องพักและศูนย์อาหาร ทั้งสองอย่างคืองานให้บริการ แต่มีความต่างคือ หอพักเราต้องบริหารจัดการลูกน้องจ่ายเงินเดือน แต่ศูนย์อาหาร เขาเป็นคนเอาเงินมาให้เรา จึงมีความแตกต่างในการบริหาร แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือเรามีความยุติธรรม เรามีความจริงใจ ไว้วางใจ เราไม่มีการเอารัดเอาเปรียบ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของลูกน้อง หรือ พ่อค้าแม่ค้า
-มาตรฐานฮาลาล
ศูนย์อาหารของพี่มันจะมีกรณีร้านน้ำ ร้านส้มตำ เขามีฝีมือที่อร่อยมาก แต่เขาไม่ใช่มุสลิม กฎของพี่คือคุณต้องไปเรียนรู้ขั้นตอนการผลิต กฎระเบียบของอาหารมุสลิมทั้งหมดให้รู้ว่าฮาลาลเป็นอย่างไร แล้วต้องไปเรียนอบรม ให้ได้ใบรับรองมา และอีกอย่างคืออย่างน้อยลูกน้องหนึ่งคนต้องมีคนที่เป็นมุสลิม มันผิดหลักการมั้ย ไม่เลยคะ ใครก็ทำได้ แต่ เพราะว่าหลักการของฮาลาลเนี่ยมันค่อนข้างเยอะมากและละเอียดอ่อนในเรื่องของศาสนา
-โปรเจ็กต์ขยายตัว
ถ้ามีโอกาสน่าจะขยายแน่นอน เราไม่คิดว่าเปิดตรงนี้แล้วจบเลย การที่เราเปิดศูนย์อาหารมันทำให้เรา สร้างคน สร้างอาชีพ สร้างงาน สร้างสังคม ผ่านกระบวนการทำงานเล็กๆของเรานี่แหละ แต่มันสามารถสร้างได้ คนหนึ่งคนในร้านหนึ่งร้าน สามารถเลี้ยงดูคนได้อีกตั้งเยอะตั้งแยะในครอบครัวของเขาะ พี่ว่าถ้ามีโอกาสพี่ทำแน่นอน
-ตลาดฮาลาลในไทย
ขยายได้แน่นอน เพราะยังน้อยมาก และไม่ว่าจะเป็นพุทธ คริส อิสลาม ก็สามารถมาใช้บริการได้ คนนอกมารับประทานเยอะ หลากหลาย 2 ปีผ่านมายังไม่ตก เพราะว่า อย่างแรกคือเขามารับประทาน นอกจากอร่อยและราคาไม่แพงแล้ว ที่สำคัญคือความสะอาด เรากล้าพูดได้ว่าสะอาดมาก เรามีเครื่องล้างจานเพื่อเอามาดูแลศูนย์อาหารเรื่องความสะอาด เพราะเคยเจอปัญหาเศษอาหารตกค้างจากการล้างจานด้วยมือในที่อื่นที่เราไปรับประทานมา ติดจานติดช้อน สิ่งไหนที่เราเจอมาแล้วไม่ดีเราเอามาปรับใช้ในธุรกิจเรา ก็เลยซื้อเครื่องล้างจานเพื่อความสะอาด
-อนาคตสนใจการเมือง
สนใจแต่ยังไม่สามารถพูดอะไรมากได้(หัวเราะ)
-ส่งท้ายความคิด
เรามองว่าเด็กเยาวชน ทุกคนมีความฝัน มีเป้าหมาย แม้เป้าหมายเขายังไม่ชัดเจน เมื่อเขาจะฝ่าไปเขาจะต้องไปเจออมักับอะไรอีกมากมาย จะมีจุดมุ่งหมายปลายทางอย่างไร เราเชื่อว่าทุกคนอยากเรียนรู้ประสบการณ์จากคนที่ประสบความสำเร็จว่าเป็นมาอย่างไรถึงก้าวมาสู่จุดนี้ได้ เราเชื่อว่าเยาวชนคือรากฐานที่สำคัญของการพัฒนาประเทศอย่างแท้จริงและที่สำคัญ ผู้ปกครองต้องปลดล็อคและให้โอกาสลูกได้ค้นพบตัวเอง